تیشوک ؛ پایین آوردنده کلسترول و تری گلیسیرید خون

مشخصات، تداخل و عوارض تیشوک

کلسترول نوعی چربی و از مواد مهم غشا است. کلسترول در خون هم وجود دارد. کلسترول خون از دو منبع اصلی تأمین می‌شود: رژیم غذایی و تولید در کبد. کلسترول ماده‌ای است از جنس چربی و مومی شکل که در تمام سلول‌های بدن وجود دارد و برای ادامه زندگی ماده‌ای حیاتی و ضروری است. اما کلسترول زیاد در خون می‌تواند در نقاط مختلف بدن از جمله دسته‌های عروقی و سیستم‌های مختلف اندام  بدن تاثیر بگذارد و در نتیجه موجب کاهش خون‌رسانی به قلب می‌شود. همچنین مقادیر بالای کلسترول خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. کپسول تیشوک از عصاره خشک برگ گیاه کنگر فرنگی تهیه شده است و به عنوان پایین آورنده کلسترول، تری گلیسرید و لیپو پروتئین‌های خون، صفرا آور، مؤثر در اختلالات هاضمه، محرک اعمال کبد و محافظت کننده آن در مقابل سموم کاربرد دارد.

موارد مصرف تیشوک

پایین آورنده کلسترول و تری گلیسرید

دستور مصرف تیشوک

بزرگسالان و نوجوانان بالاتر از ۱۲ سال روزی ۳ مرتبه هر مرتبه یک کپسول مصرف نمایید.

موارد منع مصرف

• کنگر فرنگی موجب تولید سیناروپیکرین (Cynaropicrin) یک لاکتون سزکویی‌ترپن بالقوه آلرژی زا می‌شود. افراد حساس به گیاهان تیره کاسنی ممکن است به گیاه کنگر فرنگی نیز حساسیت نشان دهند.
• در بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا مصرف این دارو منع شده است.
• در موارد بارداری و شیردهی به علت کافی نبودن مطالعات علمی از مصرف بیش از حد این فرآورده خودداری نمایید.

عوارض جانبی

در مطالعات بالینی روی گیاه کنگرفرنگی در بعضی بیماران عوارض گوارشی مختصر، پیوست، تحریکات گوارشی، آروغ، گرسنگی و ضعف گزارش شده است.

تداخل دارویی تیشوک

تداخل دارویی گزارش نشده است.

مواد سازنده

هر کپسول حاوی ۴۰۰ میلی گرم از عصاره خشک برگ گیاه کنگر فرنگی (Cynara scolymus) می‌باشد.

مواد موثره

اسیدهای فنولیک تا 2%، اسید کافئیک، مشتقات اسید دی کافئویل کینیک مانند سینارین (1 و 5 دی اوکافئویل کینیک اسید) و اسید کلروژنیک.
فلاونوئیدها 1 – 0.1% گلیکوزیدهای فلاون، لوتئولین-7 بتاروتینوزید (اسکولیموزید)، لوتئولین-7 بتا د-گلوکوزید و لوتئولین 4 بتا د-گلوکوزید.
روغن‌های فرار، سزکوئی ترپن‌ها، بتاسلی نن و کاریو فیلن، همچنین اوژنول و فنیل استالدئید.
سایر مواد : فیتو استرول‌ها (تاراگزاسترول و بتا تاراگزاسترول)، تانن ها، اسیدهای گلیکولیک و گلیسریک.

استاندارد شده: بر مبنای کافئیل کینیک اسید، محاسبه شده بر حسب ۲۰-۱۴میلی گرم اسید کلروژنیک در هر کپسول

آثار فارماکولوژی

ترکیب شیمیایی کنگرفرنگی اینولین، سینا روپکتین، سینارین، قندها، آنزیمها، کافئیک اسید، اوژنول… است. کنگر فرنگی یکی از گیاهان دارویی مهم است که در کشورهای مختلف به عنوان داروی پایین آورنده چربی خون، آنتی اکسیدان و محافظت کننده کبد از آن استفاده می‌شود و اثر آن از طریق جلوگیری از استرس اکسیداتیو LDL است که در مقالات متعددی نیز تایید شده است. همچنین ترکیبات موجود در برگ‌های کنگر فرنگی سینارین و کلروژنیک اسید موجب وقفه بیوسنتز کلسترول و کم شدن لیپوپروتئینهای خون می‌گردند.
فلاونوئیدهای موجود در فرآورده دارای اثر مهاری بر آنزیم لیپوژناز می‌باشند. آزمایشات بالینی انجام شده اثرات پایین آورنده چربی و کلسترول خون این دارو را به اثبات رسانده است. اثر آنتی اکسیدانی گیاه توسط جوشاندن، اسیدی کردن و هضم آن، از بین نمی رود، گرچه نسبت به قلیایی شدن حساس می‌باشد. آثار آنتی اکسیدان و محافظت کننده کبد کنگر فرنگی در مطالعات متعددی ثابت گردیده است و این آثار را به چندین ماده مؤثره آن از جمله اسید کلروژنیک و سینارین نسبت می‌دهند.
آثار عصاره کنگر فرنگی و مواد مؤثره آن روی لکوسیت‌های انسان جهت پیشگیری از استرس اکسیداتیو به کار گرفته شده و این عصاره یک مهار وابسته به غلظت روی استرس اکسیداتیو ناشی از چندین عامل مانند پراکسید اکسیژن و فوربول 12 – میریستات 13- استات، که موجب تولید اکسیژن فعال میشود، ایجاد می‌کند.
اثر محافظتی روی کبد در موش صحرایی که کبد آن توسط تتراکلرومتان دچار هپاتیت شده است با مقدار 500 میلی گرم/کیلوگرم بطور خوراکی 48 ساعت، 24 ساعت و 1 ساعت قبل از مسمومیت به اثبات رسیده است. غلظت‌های ترانس امیناز کبدی در موش‌های تحت درمان با عصاره کنگر فرنگی در مقایسه با گروه کنترول به طور قابل ملاحظه ای کمتر بود. نوسازی سلول های کبدی برای عصاره آبی برگ های کنگر فرنگی که به مدت سه هفته متعاقب هپاتکتومی نسبی تحت درمان قرار گرفته اند به اثبات رسیده است و نحوه اثر آن از طریق تحریک میتوز و افزایش وزن صورت می گیرد. این پدیده درحیوانات تحت درمان در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شده است.

مطالعات بالینی: چندین مطالعه بالینی خواص صفرا آور و کم کننده لیپوپروتئین‌های خون و اثر صفراآور کنگرفرنگی را بررسی نموده اند. یک مطالعه راندوم دوسوکور کنترل دار و پلاسبو روی ۲۰ مرد داوطلب، اثر صفراآور یک دوز خوراکی عصاره برگ فرنگی (۱/۹۲ گرم در ۳۰۰ میلی لیتر آب) را به اثبات رسانیده است.
ترشح صفرا در داوطلبین تحت درمان با عصاره برگ کنگر فرنگی در مقایسه با گروه پلاسبو به ۱۵۲% بعد از ۶۰ دقیقه رسید که از نظر آماری بسیار با اهمیت بود. آثار عصاره برگ کنگر فرنگی برای چندین فرآورده بعد از ورود به بازار روی بیماران مبتلا به اختلالات گوارشی شامل اختلال هضم و ناراحتی های صفراوی، پیوست و تحریکات گوارشی مورد بررسی قرار گرفته است. هر کپسول محتوی عصاره آبی خشک شده برگ فرنگی به مقدار ۳۲۰ میلی گرم بود که تا ۶ کپسول در روز برای مدت۶ هفته یا ۶ ماه مصرف گردید. در هر دو مطالعه بهبودی در علائم بالینی و کاهش کلسترول تام سرم و غلظت تری گلیسرید در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید با یک آنالیز روی ۲۷۹ بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر که ۳ علامت از ۵ علامت بیماری را دارا بودند کاهش قابل ملاحظه شدت علائم توسط پزشک و داوطلب هر دو به اثبات رسید.
اثر بخشی عصاره برگ کنگر فرنگی در بیماران مبتلا به افزایش لیپوپروتنین در یک مطالعه راندم دوسوکور با کنترل پلاسبو در چندین مرکز علمی روی ۱۴۳ بیمار با غلظت های کلسترول توتال بیشتر از ۲۸۰ میلی گرم/دسی لیتر بررسی و اثبات گردید.
مقدار مصرف ۱۸۰۰ میلی گرم عصاره در دو مقدار منقسم با پلاسبو برای ۶ هفته تجویز گردید.
در پایان مطالعه غلظتهای کلسترول تام ۱۸/۵ % کاهش یافت که معادل ۶/۳۱ میلی مول / لیتر و ۸/۶ % برابر۷/۰۳ میلی مول/لیتر در گروه پلاسبو بود.
در یک مطالعه بالینی شیره برگ کنگر فرنگی (از برگها و غنچه های تازه بدست آمده) به مقدار ۱۰ میلی لیتر ۳ نوبت در روز به مدت ۱۲ هفته برای ۸۴ بیمار مبتلا به هیپرلیپیدمی ثانویه (کلسترول تام بیشتر از ۲۶۰ میلی گرم/دسی لیتر) تجویز گردید. بعد از ۶ هفته درمان، کاسترول تام، کلسترول LDL و غلظت تری گلیسرید کاهش یافت در حالی که کلسترول HDL، افزایش یافت.